Derealizacja - co to takiego?

DerealizacjaDerealizacją nazywamy zaburzenie psychiczne, którego istotą jest odczuwanie nieprawdziwych zmian w otaczającym nas świecie. Osoba chora czuje, że świat się w jakiś sposób zmienił, jest inny, może być złowrogi. Świat może wydawać się również nierealny, możemy czuć, że śnimy na jawie. Zjawisko to spowodowane może być silnym lękiem, zmęczeniem ale i przejawiać się w przebiegu wielu innych zaburzeń psychicznych. Co ciekawe, w pewnym stopniu połowa z nas przynajmniej raz w życiu przeżyje (przeżyła) taki epizod!

Przyczyny derealizacji

Geneza derealizacji jest trudna do zdiagnozowania. Zwykle pojawia się ona na skutek innych zaburzeń psychicznych. Może wystąpić w przebiegu schizofrenii, zwłaszcza jej cięższych przypadkach ale i nerwicy czy depresji. Derealizację może spowodować również silny lęk, fobia czy przewlekłe zmęczenie. To zaburzenie może pojawić się także na skutek spadku poziomu hormonów, w tym dopaminy i wzrostu poziomu dopaminy. Zaburzenie to może pojawiać się też na krótko przed atakiem epilepsji oraz po zażyciu dużej dawki środków psychoaktywnych, np. narkotyków. Stan derealizacji może charakteryzować się różnym nasileniem oraz różnym czasem trwania, od kilku minut, poprzez kilka godzin do nawet kilku dni.

Jak objawia się derealizacja

Derealizacja objawia się poczuciem nierealnego świata, przebywania w świecie w jakiś sposób zmienionym. Chory czuje, że świat, jaki go otacza zmienił się, jest inny, obcy, jakby nierealny. Może mu się wydawać, że śni na jawie. Światło może wydawać mu się sztuczne, pojawia się poczcie pustki w głowie, braku myśli, obserwuje się spadek koncentracji oraz pogorszenie pamięci.

Zespół depersonalizacji-derealizacji

Derealizacja może być również objawem zespołu chorobowego, zwanego zespołem depersonalizacji-derealizacji, określanego w skrócie mianem DD. To zespól natury psychicznej, choremu wydaje się, że świat, w jakim żyje nie jest prawdziwy, a on znajduje się poza swoim ciałem, jakby oglądał siebie w filmie. Osoba chora ma poczucie, że nie jest sobą, że kto inny nią steruje, myśli za nią. Przyczyn tego zespołu upatruje się zarówno w sytuacjach trudnych i wysoce traumatycznych, np. bycie świadkiem zabójstwa, jak również jako efekt zażycia zbyt dużej ilości narkotyków.

Leczenie derealizacji

Jeśli derealizacja wynika z przyczyn czysto fizjologicznych, w tym stresu czy zmęczenia, powinna ustąpić samoistnie. Jeżeli jednak objawy nie mijają lub zaburzenia pojawia się w przebiegu silnej schizofrenii, padaczki czy depresji, możliwe jest włączenie farmakoterapii. W wielu przypadkach pomocne bywają również spotkania z psychologiem. Sesje mają na celu uspokojenie emocji.

Stan derealizacji jest stanem niezbyt przyjemnym, nieco tajemniczym i trudnym do opisania nawet tym osobom, jakie go przeżyły. Jeśli pojawia się spontanicznie, np. jako skutek przewlekłego zmęczenia, zwykle nie rodzi powodów do niepokoju. Jeśli jednak pojawia się często i nie wiemy, jaka jest przyczyna takiego stanu rzeczy, warto skontaktować się ze specjalistą, w tym psychologiem lub psychiatrą.

Źródła:



Zobacz podobne:
Epikureizm, stoicyzm a szczęście

Epikureizm, stoicyzm a szczęścieFilozofia starożytna stanowi podstawę dla systemów filozoficznych, które pojawiały się w następnych

Czym są systemy przyzywowe?

Systemy przyzywoweSystemem przyzywowym nazywamy zaawansowane technologicznie rozwiązanie, pozwalające na usprawnienie komunikacji w wielu mi

Opłacalne kierunki studiów

Opłacalne kierunki studiówWielu maturzystów zastanawia się nad wyborem studiów nie tylko biorąc pod uwagę własne zainteresowania, ale również r